Het is belangrijk om trouw aan elkaar te zijn, bijvoorbeeld bij een vriendschap, huwelijk, werk, kerk of familie.
Maar soms laten mensen dat ook wel eens afweten, door er niet naar te luisteren.
Trouw houd in, dat je voor iemand iets wil doen. Door je er aan te houden en het niet te vergeten.
De enige trouw die ons nooit in de steek laat gaan, is Gods Trouw. Ook als mensen met ons/jullie/u niet door willen gaan, mogen we op Hem rekenen.
Trouw kunnen wij als mensen herkennen, als er een regenboog te zien is. Vaak zien we het, als het slecht weer is geweest.
De regenboog is een teken van God, dat Hij trouw aan ons heeft beloofd. Daardoor zal de aarde, niet door het water vernietigd worden. Als we de regenboog zien, mogen we daaraan herinnerd worden.
In de Bijbel komt ook een regenboog voor. Na de zondvloed die Noach had meegemaakt in zijn ark, sprak God tot hem. De Heer liet een regenboog zien, toen Hij tot Noach sprak.
‘En God zei: Dit is het teken van het verbond dat Ik geef Mij en u, en alle levende wezens die bij u zijn, alle generaties door tot in eeuwigheid. Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven; die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde.’ Gen 9:12-13
Trouw heeft te maken met het verbond van de Heere. Hij laat ons en de schepping nooit los. Net als dat wij mensen, ellende en nood hebben.
Zonde en schuld van de mens. De Gemeenschap van Christus. Zijn volk Israël. Het werk van Zijn handen. Deze genoemde dingen, zal de Heer nooit loslaten.
De Heer is trouw. Zijn Woord is betrouwbaar. Hij doet wat Hij zegt. De profetieën van de Heere, zullen vervuld worden.
Jezus is voor ons gekomen. De beloften die Hij zegt, zijn Ja en Amen. Als wij onze zonde belijden aan Hem, dan vergeet Hij onze zonden.
Om trouw te zijn aan elkaar, is betrouwbaarheid nodig. Dat is een belangrijke eigenschap.
‘Want uw goedertierenheid is groot en reikt tot boven de hemel, uw trouw tot de wolken.’ Ps 108:5
Als je Christen bent, is trouw ook belangrijk. Om de Heer te blijven volgen in zijn wegen. Te luisteren naar Zijn stem. Hem te gehoorzamen. Zijn Woord te lezen. En om Zijn naam groot te maken.
‘Maar als wij niet trouw zijn aan Hem, blijft Hij toch trouw aan ons! Want Hij kan niet ontrouw zijn aan Zichzelf.’ 2 Tim 2:13
God is trouw aan ons. Maar Hij wil ook dat we trouw aan Hem zullen zijn.
Hij vraagt om in verbondenheid met Hem te leven. Om Hem te dienen en te luisteren naar zijn wil.
‘Houd liefde en trouw in ere! Draag Gods geboden als een sieraad en prent ze in je hart en geheugen.’ Spr 3:3
De Heer vraagt aan ons om trouw te zijn aan elkaar. Om eerlijk en echt te zijn in het doen en laten, waardoor mensen elkaar kunnen vertrouwen.
Dichtbij God mogen we leven. Want Hij wil zijn trouw laten zien, aan heel de wereld.
De kandidaten moesten in Bangkok op zoek gaan naar Thaise letters, die een zin vormde. Ze waren in 4 groepen verdeeld.
Eva, Dick en Nadja konden vanuit de control-room de 3 groepen leiden naar de letters, met behulp van een computer en kaarten.
Alex en Inge, Menno en Renate en Liesbeth en Paul waren de 3 duo’s. Om de letters te vinden, mochten ze elk vervoersmiddel maar één keer gebruik van maken. In 1,5 uur tijd moesten de 3 groepen er achter komen, wat de zin betekende.
Toen Eva belde naar Menno, vertelde zij dat er 12 letters verspreid waren over de stad. Het bleek dat ieder team 4 letters moest vinden. De Skytrain, Ferry, bus, landboot, taxi en een TukTuk konden gebruikt worden door de 3 groepen.
Liesbeth en Paul namen een taxi en gingen naar een school. Toen Menno en Renate onderweg waren naar de eerste locatie, gaf Nadja aan hun al de tweede locatie door.
Op zoek gingen Paul en Liesbeth naar een postbus met blauwe vlakken.
Menno en Renate zagen uiteindelijk 2 letters hangen. Ze gingen de letters natekenen op papier en namen het mee.
Inge en Alex waren ingestapt in een taxi, waarbij de chauffeur geen Engels sprak. De chauffeur belde een vriend van hem, die wel goed Engels kon. En de telefoon van Alex ging ook af, die aan een koordje om zijn nek hing, waarbij Inge die opnam.
Renate en Menno waren aangekomen bij een tempel en zochten een rode poort. Allebei zaten ze verkeerd, omdat er voor enkele Thai de tempel bekend voorkwam.
Plotseling kwamen Liesbeth en Paul nog letters tegen.
De opdracht was mislukt. Karel vroeg zich af wat er voor zin stond. De groep sprak geen Thais, maar het bekende wel iets in het Nederlands.
Een Thai vertelde aan de deelnemers en Karel dat de zin betekende: Geef Karel de hand.
De groep ging naar het Baiyoke Sky Hotel, dat hotel was met 300 meter de hoogste toren van Thailand. In een glazen lift gingen ze omhoog.
‘Wie hoog stijgt, zal diep dalen.’ Die uitspraak zei Karel tegen de deelnemers.
Karel zocht 5 vrijwilligers die voor € 2500 naar beneden wilden gaan. Na overleg werden het Inge, Menno, Liesbeth, Dick en Nadja, die naar beneden gingen abseilen.
Dick ging als 1e. Toen hij beneden was, vertelde hij dat het geweldig was.
Karel had een dilemma voor Dick. € 10.000 kon hij verdienen, als hij de 4 kandidaten die niet gingen, ook overtuigde om naar beneden te gaan.
Als hem dat niet gelukt was, dan was er niets verdiend. De laatste optie was, om het er bij te laten en voor de € 2500 te spelen. Zeker was Dick er van, dan Alex niet ging, hij liet het voor wat het was.
Nadja was als 2e gegaan en genoot. Het aanbod van Karel weigerde zij. Paul en Alex zouden het volgens haar, niet doen.
De 3e persoon die ging abseilen, was Inge. Enorme hoogtevrees had ze, maar besloot dat om te overwinnen. Emotioneel werd zij, toen ze beneden was. Over Alex twijfelde ze, omdat hij volgens haar moest bewijzen het te doen. Het aanbod accepteerde zij.
Menno ging als 4e naar beneden. Geen probleem was het voor hem, omdat hij Jules Unlimited heeft gepresenteerd.
De 5e daler werd Liesbeth. En nadat zij beneden kwam zei Menno tegen de dalers, dat ze de 4 anderen moesten overtuigen om ook naar beneden te gaan. Anders werd er geen geld verdiend.
Enthousiast kwamen de dalers naar boven. Paul twijfelde niet en wilde gaan. Ook Eva twijfelde, maar als zij de enige was die niet ging, dan deed ze het wel. Alex wilde niet en Renate twijfelde hevig.
De groep vond het erg goed dat Paul naar beneden ging. En Eva besloot om te gaan.
Als helden werden Paul en Eva ontvangen. Alex en Renate durfden echt niet, waarbij Renate er verdrietig van werd.
Karel zei dat er nog 2 deelnemers moesten abseilen. Alex en Renate zeiden allebei een ‘Nee’.
Omdat er in beide opdrachten in deze uitzending niets was verdiend, bleef de pot staan op € 4.300. De Mol kon tevreden zijn.
Hoofdverdachte bij de test werd Renate, tweemaal werd zij genoemd. Want het zou volgens de groep een Mollen-actie geweest zijn, om niet te gingen abseilen.
De 2e kandidaat die het spel moest verlaten, was Liesbeth. Zij was de 1e vrouw die er uit ging.
Sarai was de vrouw van Abram. Zij ging met Abram en Lot op weg naar Kanaän. Van Abram moest Sarai zeggen tegen de Egyptenaren, dat zij zijn zus was.
De Egyptenaren vonden haar knap. Ze werd meegenomen naar het huis van de farao. Vanwege haar, werd het huis van de farao getroffen door zware plagen. Sarai mocht met Abram en Lot, het land van Egypte uit.
Abram zou vader van vele volken worden, zoals God aan hem beloofd had.
Het nageslacht van Abram begon bij Hagar, een Egyptische slavin. Sarai vertelde aan Abram dat Hagar bij hem moest komen, hij gehoorzaamde haar. Toen Hagar bij Abram kwam, werd zij zwanger.
Abram vertelde aan Sarai, dat Hagar haar slavin was in haar macht. En moest doen wat goed was, in haar ogen. Zij vernederde Hagar, die bij haar was weggevlucht.
Bij een waterbron in de woestijn, werd Hagar gevonden door een Engel van de Heer. Aan haar gezag moest ze voldoen, wat de Engel tegen haar zei. De Engel vertelde, dat zij een zoon ging baren en die Ismaël als naam moest geven.
Toen Ismaël geboren werd, was Abram 86 jaar oud.
De naam van Sarai veranderde in Sara, dat Vorstin betekent. Daarvoor was de naam van Abram veranderd in Abraham.
‘Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit háár een zoon geven; ja, Ik zal haar zo zegenen dat zij tot volken zou worden; er zullen koningen van volken uit haar voortkomen’. Gen 17:16
God vertelde aan Abraham, dat Sara hem een zoon ging baren en die de naam Isaak ging geven. De Heer wilde met Isaak een eeuwig verbond maken, voor zijn nageslacht na hem.
Toen Abraham bij de eiken van Mamre was, verscheen de Heer aan hem. De Heer vroeg aan Abraham, waar Sara was. God sprak tegen hem, dat Hij een jaar later zou terugkomen en Sara een zoon zou hebben. Sara had dat gehoord, bij de ingang van de tent.
‘Zou er iets voor de Heere te wonderlijk zijn? Op de vastgestelde tijd, over een jaar, zal Ik bij u terugkomen, en Sara zal een zoon hebben.’ Gen 18:14
Sara ontkende dat zij had gelachen, want ze was bevreesd.
De Heer zag om naar Sara, want dat had Hij gezegd tegen haar.
Zwanger werd Sara, toen ze 90 was. En zij kreeg met Abraham een zoon op de vastgestelde tijd, die God had genoemd.
Abraham gaf zijn zoon de naam Isaak.
‘Door het geloof heeft ook Sara zelf kracht ontvangen om zwanger te worden en een kind te baren, omdat zij Hem trouw heeft geacht Die het beloofd had.’ Heb 11:11
Nadat ik in 2006 het spelprogramma al had bekeken, bleef ik Wie is de Mol? volgen.
Na de nieuwjaarwisseling van 2007, begon begin Januari het 7e seizoen van Wie is de Mol?
Karel van de Graaf presenteerde het voor de 2e keer, nadat hij het jaar ervoor in 2006 de nieuwe presentator was geworden.
Wie is de Mol? 2007 vond plaats in Thailand, een land in Zuidoost-Azië. De hoofdstad is Bangkok.
Tot 1939 ging het land door het leven als Siam.
Het land staat bekend om zijn tropisch klimaat, en waar het zomers heel warm is tussen de 30 tot 36 graden.
De deelnemers van seizoen 7 waren:
Paul Rabbering (Radio-DJ, bekend van RabRadio op 3FM)
Eva van der Gucht (Actrice)
Menno Bentveld (Presentator, bekend van de televisiequiz Herexamen)
Inge Ipenburg (Actrice, bekend van Goede Tijden Slechte Tijden)
Sander Lantinga (Radio-DJ en TV-presentator)
Liesbeth Kamerling (Actrice)
Renate Verbaan (Presentatrice)
Alex Klasssen (Acteur en Cabaretier)
Nadja Hüpscher (Actrice)
Dick Jol (Voetbalscheidsrechter)
Aflevering 1:
Op Dag 1 kwamen de kandidaten aan, op het vliegveld van Bangkok. Karel heette ze van harte welkom.
Nadat hij de kandidaten verwelkomde keek Karel naar het beeldscherm, waarop de terugreis naar Amsterdam stond genoteerd voor de volgende dag.
Het spel was begonnen, wat begon met een gezamenlijke inzameling die vrijwillig was. De deelnemers mochten spullen inleveren in een tas, die ze wel voor 3 weken konden missen. Per stuk dat ingeleverd was, werd er € 100 verdiend.
De opdracht begon. Sander vroeg aan de heren of ze scheerschuim bij zich hadden, en met elkaar een afspraak hadden gemaakt om dat te mogen lenen.
Het lenen van shampoo vroeg één aan de dames, aan de rest van de vrouwen.
Omdat zij snel verbrandde, wilde Eva haar zonnebrandcrème gebruiken.
Sander zei ook dat ze allemaal een paar schoenen konden wegdoen, waarbij Nadja en Renate dat weigerde. Al snel zagen de kandidaten dat ze 17 kilo aan bagage hadden.
Dick vroeg zich af waarom de mannen makkelijk hun bagage gingen opgeven en de vrouwen niet. Aan de mannen vroeg Paul of iemand van hun nog wel scheerschuim overhield, anders liepen ze rond met een grote baard.
Karel complimenteerde de groep. 18,4 kilo bagage was er verzameld in de tas. Het bedrag werd afgerond en € 1800 kwam er in de pot.
Tijdens het lopen door de stad, kwamen de deelnemers er achter dat Alex niet bij hun waren. Ze merkten dat hij al heel lang weg was.
In een klein restaurantje waar de kandidaten waren, stond de tv aan. En opeens zagen we dat Alex op beeld verscheen.
Hij zat in een tempel in Chinatown en de bedoeling was dat Alex gevonden werd. Om hem te vinden, moest de groep keuzes maken.
Karel was bij de poort van Chinatown. Hij vertelde dat de groep Alex moest gaan vinden, en om er te komen met zo’n groot mogelijke groep. Hoe meer mensen bij hem kwamen, des te meer geld er verdiend kon worden, namelijk € 250 per persoon.
Maar als ze elke keer een verkeerde keuze hadden gemaakt bij de vragen, moest er steeds een deelnemer op die plek achterblijven.
De eerste keuze was bij Karel. Aan de groep vroeg hij of hij 3 persoonlijke voorwerpen even mocht gebruiken en lenen.
Het bleek dat de spullen van de kandidaten, op een soort Sudoku gelegd moesten worden, wat door Karel werd aangewezen.
De puzzel was opgelost. Het ging om een middelste vakje. Als er iets van Nadja lag, gingen ze linksaf. Iets van Menno, dan mochten zij rechtdoor. Of als er iets lag van Dick, dan moesten ze rechtsaf.
Eva wist het raadsel op te lossen en de groep ging naar links. Zij bleek gelijk te hebben.
Een telefoon ging af bij een kraampje, want Alex belde naar de kandidaten. Renate nam op en Alex vroeg af of ze bij een motorblok stonden. Het telefoongesprek ging verder met Paul. De groep moest weten of het een benzine of dieselmotor was, van het motorblok.
Sander kreeg van Alex nog meer informatie. Als het motorblok een diesel was, gingen ze rechts. Of als het een benzineblok was, mochten zij rechts gaan. De kandidaten kwamen er achter dat het een dieselblok was, dus namen ze de rechte kant.
Een bord met een vraag werd er gevonden. De vraag was hoeveel meter het was van de dieselmotor, naar het bord. De keuzes waren 210 (links), 230 (rechtdoor) of 250 meter (rechts). Er werd besloten om stappen te maken. Liesbeth, Nadja en Sander bleven achter.
Inge en Menno hadden een meetlint gevonden. Aan het eind van het meten, vertelde Dick dat het Japanse meters waren van het meetlint. En volgens Dick moesten zij naar links gaan.
De groep was de verkeerde kant opgelopen. Want op een bord stond, dat op die plek 1 kandidaat daar moest achterblijven. Na een loting werd besloten, dat Dick daar achterbleef.
Zonder Dick, besloten de deelnemers om de pijl van 230 meter te volgen.
Ze hoorden op een radio een stem, die vertelde dat de groep bezig was met een opdracht. Als zij dachten dat de stem van Toine van Peperstraten was, sloegen ze rechtsaf en de volgende links. Of als de stem was van Roderick Veelo, dan moesten zij linksaf en de volgende straat rechts.
De stem was volgens de groep van Roderick, waarmee ze linksaf gingen. Zij waren de juiste richting opgegaan en kwamen Karel tegen. Hij ging naar Alex bellen om te vragen hoe Thailand eerst heette.
Als Alex geen idee had, gingen zij linksaf. Of rechtdoor kon de groep gaan, als hij wist dat het Siam was. Ze dachten dat Alex wist dat het Siam was, dus ging de groep rechtdoor.
Opnieuw hadden zij een foute keuze gemaakt, want er moest weer 1 kandidaat achterblijven bij het bord. Bij het bord bleef Menno achter.
Er werd door een koerier een pakje afgeleverd bij de kandidaten. In dat pakje zat een stokje en een mobiele telefoon. De telefoon ging af en Alex vroeg aan de deelnemers, wat er op het shirt van de koerier stond. Op het shirt van de koerier stond Route 66, waarmee zij links moesten gaan.
Karel kwam bij Alex, die van hem te horen kreeg dat hij wellicht weer deel mocht gaan uitmaken van de groep. Er werd op de bel geslagen in de tempel, namelijk één of twee keer.
Zelf mocht Alex bepalen wat het inhield, als er 1 of 2 keer geslagen werd op de bel. Namelijk uit geld voor de pot, of een vrijstelling voor hem zelf. En hij mocht advies geven aan de kandidaten.
7 kandidaten hadden Alex gevonden, die in de tempel was. Het kon betekenen dat er € 1750 verdiend was, als de groep het juiste aantal sloeg op de bel.
Alex vertelde dat 1 keer slaan, geld in de pot betekende. Twee keer slaan, hield in dat hij een vrijstelling verdiende. Graag wilde Alex in het spel blijven, omdat hij slechts een halve dag had meegemaakt en weinig wist. Zijn keuze was, dat de groep zou gaan om twee keer te slaan.
Niet meteen geloofde de kandidaten hem. De meerderheid ging voor 1 keer slaan, waarmee er door Eva éénmaal op de klok werd geslagen.
Karel vertelde tegen de groep, dat de pot in theorie op € 6.050 kon staan. Want door het ene tikje op de bel van Eva, hield het in dat Alex een vrijstelling had voor deze aflevering.
Aan het eind van deze eerste aflevering, stond de pot op € 4.300.
Omdat hij een vrijstelling had voor deze uitzending, hoefde Alex de test niet te maken.
Tijdens de eerste test hadden Inge en Renate al 4 van hun 6 jokers ingezet. Menno werd het meeste genoemd als verdachte.
Bij de executie bleek Sander het minst te weten over de Mol, waardoor hij de 1e afvaller werd.
Eerder dit weekend waren er dubbele races op het infield circuit van de Indianapolis Motor Speedway, waar het voorlaatste weekend van de IndyCar Series werd gehouden.
Op de nacht van donderdag op vrijdag op 2 Oktober kregen wij op internet te horen en te lezen, dat Rinus van Kalmthout zijn allereerste pole-position had behaald. Een fantastische prestatie was dat, van onze jonge Nederlander.
Het was de vraag of hij tijdens de eerste race, zijn allereerste podium en/of overwinning ging behalen.
Nog tijdens dezelfde dag op vrijdagavond (21:30 Nederlandse tijd) vond race 1 plaats.
Helaas kwam de Nederlander na de rollende start niet als 1e de openingsronde door, want Colton Herta was in de 1e ronde de leider in de wedstrijd.
Op de zachtere rode band was Van Kalmthout gestart. Toch ging hij alsnog aan de leiding in de wedstrijd. Na zijn eerste stop had hij prime banden onder zijn wagen.
Een tweede bandenwissel maakte hij ook. En na zijn derde en laatste pitstop lag hij op de vijfde plaats.
Aan het einde van de 1e wedstrijd wist Rinus van Kalmthout uiteindelijk Will Power, Felix Rosenqvist en Colton Herta in te halen.
Als 3e finishte Van Kalmthout in race 1, waarmee hij zijn allereerste podiumplaats in de IndyCar Series behaalde. Op het podium werd hij vergezeld door winnaar Josef Newgarden en Alexander Rossi.
Het was hoe dan ook een mooi weekend voor Rinus van Kalmthout, dankzij zijn allereerste pole-position en podium.
Na de openingsrace in Bahrein ging de Formule 1 naar Azië, voor de GP van Maleisië 2006.
Fernando Alonso reisde als leider in het kampioenschap af naar Maleisië en Renault als de beste bij de constructeurs.
Tijdens de vrije trainingen van vrijdag op 17 Maart, kwam er bij Midland F1 Racing opnieuw een nieuwe testrijder in actie.
Ditmaal was het Giorgio Mondini, die na Neel Jani de tweede Zwitser was die uitkwam in de trainingen van vrijdag.
Op zaterdag 18 Maart werd er pole-position getraind door Giancarlo Fisichella, zijn eerste van het seizoen.
Jenson Button reed de 2e tijd en een verrassende 3e startplaats werd er behaald door Nico Rosberg, in nog maar zijn tweede weekend.
Zondag 19 Maart 2006 vond de GP van Maleisië 2006 plaats. Als gevolg van vele motorwissels, zag de startgrid er iets anders uit.
Vanaf pole kwam Giancarlo Fisichella goed weg. Fernando Alonso die als 7e begon na problemen in de kwalificatie met het bijtanken, maakte ook een goeie start mee en lag halverwege de eerste ronde al op de derde plaats.
Toch kwam niet iedereen zonder schade de openingsronde door. Want Christian Klien botste tegen Kimi Räikkönen, die uitviel als gevolg van een gebroken achterwielophanging.
Uiteindelijk moest Klien ook uitvallen, vanwege hydraulische problemen.
Meer uitvallers kwamen er nog tijdens de wedstrijd. Vooral door ploffende motoren van Nico Rosberg en Nick Heidfeld.
De diverse coureurs die achteraan moesten starten vanwege motorwissels, reden een goeie inhaalrace.Felipe Massa werd de beste daarvan, op plaats vijf.
Jacques Villeneuve zorgde door als 6e te finishen, voor BMW zijn eerste puntenfinish.
Giancarlo Fisichella boekte een verdiende overwinning, die zijn pole wist te verzilveren in een zege. Fernando Alonso behaalde een keurige tweede plaats, terwijl naar Jenson Button de laatste podiumplaats ging.
Het team van Renault behaalde een mooie dubbelzege, sinds het Franse automerk in 2002 terugkeerde in de Formule 1. Het was voor Renault de 2e keer dat ze een 1-2 behaalde, wat eerder gebeurde in de GP van Frankrijk 1982.
Het onderwerp van deze blog gaat over de Doop der onderdompeling.
2 soorten doop bestaan er: Kinderdoop en Volwassendoop.
Als mensen tot Geloof zijn gekomen tot de Heer, dan zijn ze een Christen. Bekering is nog maar de eerste stap als iemand bekeerd is. Maar daarbij houdt het niet op.
De tweede stap is om je te laten dopen in de Doop der onderdompeling. Dat is een teken van gehoorzaamheid aan de Heer. Een getuigenis wordt er verteld als iemand zich laat dopen en wordt er gevraagd wat de reden is, dat hij/zij zich laat dopen.
De doop betekent dat je jouw oude leven achterlaat en het begraaft in het water.
Tijdens een doopdienst wordt altijd gezegd: Wij dopen jou/u in de naam van de Vader, in de naam van de Zoon, in de naam van de Heilige Geest, in naam van de Heere Jezus Christus.
Als de dopeling opstaat uit het watergraf, is diegene een Nieuw Leven begonnen met Jezus.
‘Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen.’ Rom 6:3-4
In de Bijbel staan er bekende verhalen over de doop. Zoals Jezus door Johannes de doper gedoopt werd, in de Jordaan.
‘En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water; en zie, de hemelen werden voor Hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen. En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!’ Mat 3:16-17
Ook ik heb mij laten dopen, wat plaatsvond op 17 Oktober 2010, toen op 16 jarige leeftijd. Ik deed dat uit gehoorzaamheid aan God. In een getuigenis vertelde ik dat ik mij liet dopen, dat ik onder andere een heftige geboorte had meegemaakt en 2 hersenbloedingen kreeg.
Mijn voorganger en zijn schoonzoon lieten mij dopen in het watergraf.
Toen ik opstond uit het water, was het oude leven voorbij en het nieuwe leven begon.
Het dooplied dat ik gekozen had was Opwekking 642 – De Rivier.
Een bemoedigend lied is het, wat inhield dat al je zorgen en zonden naar de rivier meegenomen mochten worden. Dat de Heer jou wil vergeven en genezen. Alles mag je bij Hem neerleggen. Het water brengt nieuw leven. Hij wil ons steeds leiden naar het water, waar wij Hem mogen ontmoeten.
Na afloop van de doopdienst kreeg ik een mooie kaart, met de daarop onderstaande tekst.
‘Zie, hoe groot is de liefde die de Vader ons gegeven heeft: dat wij kinderen van God worden genoemd. Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is.’ 1 Joh 3:1-2
In deze blog het resterende deel van aflevering 10 van Wie is de Mol? 2006, met daarin de Molacties van presentatrice/journaliste Milouska Meulens.
Molacties:
Bij aankomst op het vliegveld van Buenos Aires, wist de Mol dat er 2 personen de groep tijdelijk gingen verlaten. Want een spel zonder Mol die ver weg ergens anders zat, kon niet.
Richard en Roderick hadden overwogen, dat de Mol op tangoles zat. De heren hadden Liz als verdachte, en vroegen zich af waarom zij al snel een keuze had gemaakt om de groep te verlaten.
Liz en Roderick gingen naar het Tango-hotel, en de rest van de groep zonder dat ze het wisten, zaten 1 verdieping lager in het Café voor de Speeddate-opdracht.
De Mol had van tevoren al de vragenlijsten doorgenomen, die ingevuld moesten worden. Ze wist bijvoorbeeld wat het lievelingsdrankje van Geert was. En dat hij zich kon vergissen, in haar lievelingsdrankje.
In de Spoorbrug-opdracht wist de Mol het zeker, dat ze als laatste persoon over de brug ging lopen. Mary-Lou was alleen een kink in de kabel, vanwege het twijfelen. Het was toch gelukt, dat de Mol als laatste over de brug liep.
Het Memory-spel hoorde ook nog als onderdeel bij de opdracht met de spoorbrug. Zij mocht als eerste beginnen, om er voor te zorgen dat er € 1000 uit de pot kon gaan. De Mol wist waar de bordjes van – 1000 lagen. Wel maakte ze zich zorgen, dat zij geschrokken moest overkomen en baalde dat er geld er van af ging.
De Mol zag en hoorde dat er in aflevering 2 een bericht was geschreven op een bord, waarop stond: Milouska, ga naar buiten! Toen zij naar buiten ging wist ze dat het bericht niet echt was, omdat er geen Mol-boodschap was. Want Milouska was zelf de Mol.
Tijdens de Amsterdam-opdracht zorgde ze ervoor, dat zij € 750 van het groene team had laten wegwaaien. Wel zat er daardoor € 700 minder in de bank, wat niemand merkte en had nageteld.
De foto’s van de Bomen-opdracht kende de Mol al. Haar bril vergat ze, die ook niet gehaald werd uit haar tas.
Al van tevoren wist zij dat ze de vraag over Mary-Lou kreeg te horen. En ze moest haar niet herkennen.
Lastig was het omdat Frédérique met haar mee was. Zij gaf bij de 6e foto ook het goede antwoord. Wel vergat de Mol bij de uitslag, wie de zesde persoon was geweest.
Er viel voor de Mol niet te Mollen tijdens de Tango-opdracht. Want het was duidelijk dat Liz en Roderick, het 2e danspaar waren. Richard, Peggy en Mary-Lou hadden haar werk gedaan.
De opdracht van de Mol bij de Metro-opdracht was, om haar koffertje met Darwin, langs het koffertje met Kuta van Mary-Lou te gaan. Darwin moest zij door laten gaan, voor de verste plek.
Kuta was de verste plek vanaf Buenos Aires en mocht de finish niet bereiken. Het kwam voor de Mol goed uit, dat Mary-Lou niet goed was in topografie. Zij zorgde ervoor dat er € 5000 uit de pot ging.
In de Fabriek wist de Mol dat Richard in een kooi zou staan. Veel geld had zij laten liggen en nam wel extra veel jokers mee waar ze niets aan had, maar haar mede-deelnemers wel.
Een spin was de Mol in de Rozen-opdracht. Midden in het web zat ze, letters uitzetten en die ook binnen halen. Verdacht vond zij het, dat Frédérique en Toine de rozen niet meenamen.
Tijdens de Campanopolis-opdracht door het sprookjesdorp, zorgde de Mol ervoor dat ze in het winnende team zat. Het was haar niet gelukt om te gaan voor de supervrijstelling, waarvan het € 5000 kostte.
Inkopen ging de Mol doen met Frédérique en Roderick in de School-opdracht. Zoveel mogelijk spullen wilde zij halen, waarvan die niet geraden werden.
Buiten de tijd wilde ze proberen aan te komen, bij de school. En probeerde andere spullen te kopen, die niet op het lijstje stonden.
Het liefst wilde de Mol tijdens het diner met Mr en Mw Gonzales-Diez, de opdracht doen om van plaats te verwisselen met de Mol. Die opdracht kon helemaal niet.
Dus ging zij voor de moeilijkste opdracht, om iedereen aan tafel een mop te laten vertellen. Onmogelijk was dat om te doen en die opdracht mislukte.
Voor vertrek had de Mol zich in Nederland voorbereid, voor de Tijdrijden-opdracht op het Autodromo Salta. Ze kon op het circuit de tijd bijhouden, en had helemaal niet geteld.
Als enigste had de Mol een klokje in haar auto. Snel reed zij in het zicht van anderen, maar verder uit zich ging ze langzaam rijden.
In het kapelletje zat de Mol, die baalde dat iedereen de kansen verprutst had om haar als Mol te zien. Dat niemand geen 5 vragen goed had beantwoord, was ongelofelijk.
Keihard rende de Mol in het veld voor de Gaucho’s, die achter de deelnemers aangingen.
Hard rennen hield in, dat de kans groot was dat je kon vallen. De Mol had haar veters niet gestrikt. 2 keer liet zij zich vangen, met geld in haar handen.
Graag wilde de Mol het getal 1 of 2 roepen, voor aanvang van de Fiets-opdracht. Gedacht had ze dat zij het eind niet zouden halen, wat wel gebeurde dankzij Frédérique.
Langzaam vond de groep haar, en zij ging ook langzaam. Ze besloten dat ze er definitief er uit ging.
Toen Karel aan de Mol een dilemma stelde aan wie zij haar plek zou afstaan, dan zou zij voor Liz gaan. Maar omdat het makkelijk geraden kon worden, koos de Mol voor Geert.
Opzettelijk had de Mol fouten gemaakt bij het ‘Kamertjes Verhuren’. Ging doen alsof zij het niet snapte.
De Mol vond het niet slim dat Peggy achterin begon met lezen, in haar Mol-boekje. Als ze voorin was begonnen op de 1e bladzijde, dat had zij de verticale zin kunnen lezen: IK BENDE MOL.
Ondanks dat Richard, Toine en Peggy nooit op Milouska hadden gestemd, was het een raadsel waarom ze zover in het spel waren gekomen.
Op het zoutmeer was de duidelijke identiteit van de Mol te vinden. Roderick kreeg die aanwijzing die luidde: De Mol heeft nooit een andere kleur gekregen.
Die aanwijzing hield in dat de Mol nooit een afwijkende kleur had, wat de andere kandidaten wel hadden.
Chris was de enige met een rood Mol-boekje. Een gele kaars had Frédérique op tafel, tijdens het Speed-daten en pakte ze een witte roos bij de Rozen-opdracht. En droeg Peggy een rode helm in de Bomen-opdracht.
En er was nog een aanwijzing. In aflevering 6 moesten de deelnemers in 24 minuten 6 rondjes rijden.
Richard moest de gastheer in diezelfde uitzending, het jaartal 1972 laten zeggen.
1 aflevering later kreeg de Mol over diezelfde gebeurtenis van de vorige zin een vraag, waarbij zij 1973 antwoordde en fout was.
De combinatie 24 Juni 1973 was de geboortedatum van de Mol.
Op het eind werd er getoost op de Mol en ook op winnares Frédérique. Voordat Frédérique overleed, besloot zij om de helft van de pot te doneren aan het WNF en de andere helft aan KIKA.
Seizoen 6 van Wie is de Mol? was in 2006 voor mij de allereerste keer, dat ik dit populaire spelprogramma volgde. Omdat het nieuw was voor mij als kijker, snapte ik er zelf niets van.
Van de afgevallen kandidaten gunde ik Geert Hoes, Toine van Peperstraten en Peggy Vrijens een finale plek.
Milouska Meulens vond ik een goeie Mol. Zij vertelde dat ze een bepaald persoon wilde neerzetten. Eigenlijk Milouska die heel overdreven, onhandig, naïef, stuntelig en warrig was.
Karel vertelde dat als alle spellen gespeeld waren, opnames waren gemaakt en als de ploeg naar huis was, dat toen de montages begonnen. En daarna maanden later Wie is de Mol? op de buis kwam.
Als de serie halverwege was, dan werd hier in Nederland aflevering 10 gemaakt.
De opnamedag van de laatste uitzending werd gemaakt op 2 April 2006. Finalist Frédérique Huydts was ernstig ziek, kon er helaas niet bij zijnen overleed die dag daarna aan de gevolgen van darmkanker.
Ze riep hen op om er iets moois van te maken, waarbij de serie dapper hun best deed.
De serie draaide ook om Frédérique, die op dat moment nog in leven was.
De reünie vond plaats in Kasteel Keukenhof in Lisse.
In het Kasteel kwamen de kandidaten, in volgorde, terecht in een luxueuze kamer.
1 voor 1 vertelden ze, wie wellicht volgens hen de Mol kon zijn van 2006.
Geert twijfelde tussen 2 personen in het begin. Hij dacht verkeerd te hebben gezeten. Maar als hij wel goed zat, dacht hij gewonnen te hebben. De Mol was volgens hem Milouska.
Chris dacht dat Roderick de Mol kon zijn. Volgens hem, had hij een onschuldige uitstraling en was een slimme en intelligente jongen.
Frédérique voerde de opdrachten goed uit, volgens Mary-Lou. Te gaan voor de laatste uitzending en te winnen. Daarom dacht zij dat ze niet de Mol was, maar het zou wel kunnen.
Liz had Roderick nooit verdacht. Volgens haar zou het een hele grote grap kunnen zijn, als hij de Mol bleek te zijn. Toch dacht zij dat Roderick niet de Mol was.
Richard dacht toch dat Milouska de Mol was. Ondanks dat hij tegen Karel zei dat iedereen de Mol zou kunnen zijn, behalve Milouska zelf.
Voor Toine was de Mol Roderick. Heel sluw zou hij het volgens hem, gespeeld hebben.
Heel even had Peggy aan Roderick gedacht. Maar haar focus lag op Frédérique.
Als 2 finalisten, kwamen Milouska en Roderick de afgevallen deelnemers vergezellen.
Voordat de ontknoping ging beginnen, werd er geproost op Frédérique.
Er werd een kleine terugblik bekeken van enkele gespeelde opdrachten, ook van het Joker-verhaal.
Karel kwam bij de groep. Want hij vertelde dat het tijd was, voor de ontknoping van Wie is de Mol? 2006.
Ze gingen terug naar Salta. Want de ontknoping vond plaats bij Palacio Legislativo.
Milouska, Frédérique en Roderick stonden als finalisten in de rechtbank, voor de laatste keer tegenover Karel.
€ 24.475 zat er in de pot. En dat winnende geldbedrag ging naar Frédérique. Zij kon het niet geloven, dat ze de winnaar werd van Wie is de Mol? 2006.
Milouska en Roderick bleven als laatste 2 finalisten over. De enige echte vraag was: Wie is de Mol?
Milouska liep een stap naar voren, wat inhield dat zij de Mol was van Wie is de Mol? 2006.
Karel kon het niet geloven en vond het geweldig, dat de Mol zich mocht bekend maken.
Een buiging maakte de Mol, voor Frédérique en Roderick.
Doordat de winnaar en Mol bekend waren gemaakt, betekende het dat Roderick de verliezend finalist was.
Milouska werd als kersverse Mol, in het Kasteel door haar mede-kandidaten gefeliciteerd.
Blog over Week 2 van mijn vakantie in Luxemburg, van 7 t/m 13 September.
Bezoek aan de hoofdstad Luxemburg Stad
De 2e week was begonnen op 7 September. Die dag gingen we de hoofdstad Luxemburg Stad bezoeken. Met de trein wilden wij er heen gaan, maar op het station van Diekirch kregen we te horen dat er vanaf die plek er geen treinen reden, tot eind van die week.
Om er toch nog heen te gaan reden er pendelbussen, die langs de haltes ging rijden waar de trein normaal stopte. Langer dan 1 uur zaten wij in de bus, om dan eindelijk aan te komen in Luxemburg Stad.
Niet alleen in het hele land maar ook in de hoofdstad zelf, waren ze met bouwwerkzaamheden bezig. Dat was wel jammer om te zien.
Ook bleek dat de Kazematten gesloten waren, wat we wilden bezoeken. Ondanks die 3 tegenslagen, ging ons bezoek aan de stad gewoon door.
Het was lekker weer die dag, wat ook uitnodigde om te lopen.
De vlag van Luxemburg kwamen we veel tegen, die ook stond te wapperen naast de Europese vlag.
Op Place Clairefontaine zagen wij het standbeeld van Charlotte van Luxemburg, die in het verleden een groothertogin was.
Een mooi glas in loodwerk was er te zien, in de stationshal van Luxemburg-Gare. Daar zagen we tot onze grote verbazing, dat er wel treinen reden naar het binnenland van Luxemburg, België, Duitsland en Frankrijk.
Het was dan ook leuk, om de gelijknamige plaats van Luxemburg te hebben bezocht. Helemaal onderin het land zaten wij die dag.
Tweede keer Müllerthal Trail
In de 2e week maakten we opnieuw een wandeling van de Müllerthal Trail, maar nu was het een andere gedeelte.
We liepen een kortere route, dan de eerste keer.
Toch hadden wij een behoorlijke hindernis meegemaakt, door over een omgevallen boomstam te lopen en daarna terecht te komen op een gedeelte waar mul zand lag.
Gelukkig gleden we niet uit over het mulle zand.
Grote watervallen waren er niet uit, ook al zaten we vlakbij de Schiessentümpel.
De 2 wandelingen van de Müllerthal Trail waren erg mooi, om te hebben gedaan.
Dagje over de grens, naar de Duitse stad Neuerburg
Omdat we er vlakbij zaten, waren wij zelfs een dagje naar Duitsland geweest. De stad Neuerburg bezochten we.
Het eerste wat ons opviel waar we aan het lunchen waren, was een oude spoortunnel die op een voormalig treinstation van Neuerburg zat.
Na onze boodschappen bij de REWE, Lidl en Centershop te hebben gedaan, gingen wij een wandeling maken door de stad. Wat ons opviel was dat we op een huis een mooie muurschildering zagen, van een zonnewijzer en een engel.
Flink omhoog waren wij geklommen om vlakbij de Beilsturm te komen, een Historisch herkenningspunt die helaas gesloten was. Wel konden we bovenop een mooi uitzicht hebben over Neuerburg, waarbij wij huizen, ruïnes en Burg Neuerburg zagen.
Onze stadswandeling eindigde op de Marktplatz.Leuk was het om eens een stad in Duitsland bezocht te hebben.
Musée Automobile – Conservatoirs National de Véhicules Historiques
Op de voorlaatste dag ging ik met mijn vader naar een automuseum in Diekirch. Daar waren ondanks dat het klein was, ongeveer 40 auto’s te zien.
Bij binnenkomst viel ons meteen een Buick 90 Limo 38 op, waarmee een oud Koning van Luxemburg in vervoerd werd in het verleden. Decoraties van oude tankstations stonden er bij enkele voertuigen.
Het was bijzonder om zelfs een voorloper van de tractor te hebben gezien, een Societe Francaise Vierzon.
Behalve auto’s zagen wij ook nog enkele motoren, en een TukTuk. Vanwege mijn interesse voor auto’s, was dit een leuk uitstapje.
Ettelbruck
Zaterdag 12 Augustus was de laatste dag dat we een uitstapje hadden. We gingen naar Ettelbruck. Vanaf het treinstation van Diekirch wilden wij met de trein daar heen gaan, maar ook in dat weekend reden de treinen niet. Dus namen we de bus.
Lekker broodjes haalden wij bij Cactus-Marché Ettelbruck.
In het centrum zagen we een bord staan, dat er in Ettelbruck ook een oorlogsmuseum zat: General Patton Memorial Museum. Dus gingen wij daar onverwachts naar toe.
Het museum eerde George Patton Jr, een voormalig Amerikaanse generaal die het commando voerde over het 3e US-leger. Hij had met zijn troepen de stad Ettelbruck bevrijd op 25 September 1944.
Ook in dit museum waren er veel objecten bewaard gebleven uit de Tweede Wereldoorlog. Heel mooi om te zien was ook, dat er muurschilderingen waren gemaakt.
Na het museum bezocht te hebben, liepen we naar het treinstation van Echternach. Ondanks dat wij geen enkele keer met de trein hadden gereisd, zagen we wel daar een trein die naar Luxemburg Stad ging rijden. Vanaf Ettelbruck Gare namen we voor de laatste keer in de vakantie de bus, om uit te stappen bij Fouhren, Halt.
Na onze busreis, liepen wij terug naar de camping. Om toch nog een mooie herinnering te hebben aan onze vakantie in Luxemburg, maakte ik nog een mooie foto van de omgeving.
Zondag 13 September vroeg om 6:15 in de ochtend, kwam ik uit bed. Want het was toen tijd om naar huis te gaan. In 1 uur tijd gingen we nog ontbijten, opruimen en het chalet netjes achterlaten, om vervolgens tegen 7:15 de terugreis te maken naar Nederland.
Vakantie 2020 in Luxemburg, was een fantastische, leuke en mooie vakantie geweest. Het was leuk om dat land voor het eerst bezocht te hebben en om mooie dingen te hebben gezien.
